Page 45 - 40 ausgabe

o dern çağın ba şa rı odak lı da yat ma la rı bazı ebe veyn ler de mü kem me li yet çi lik send ro mu ola rak et ki si­
Mni gös ter miş du rum da. Ken di le ri ni “süper ebe veyn” ola rak ta nım la yan bu an ne­ba ba la rın ço cuk la rı da
“süper” olmak zo run da.

Ço cuk luk ve genç lik dö nem le rin de ken di sin den sor gu la mak sı zın itaat et me si bek le nen bir sis tem le ye ti şen
ebe veyn ler, sanki ya şa dık la rı nın acı sı nı çı ka rır ca sı na ken di le ri ne ya pı la nın ak si ni yap ma ya ça lış mak ta. “İtaat et,
rahat et” slo ga nı nı şiar edi nen, zulme uğ ra dı ğın da bile ses çı kar ma ma yı efen di lik sayan ebe veyn pro to ti pi nin
ye ri ni, kendi ya şan ma mış lık la rı nı ço cu ğu üze rin den te la fi et me ye, onun üze rin den var ol ma ya ça lı şan ve “proje
ço cuk lar” ye tiş tir me ye odak la nan ebe veyn ler almış du rum da. Özel lik le eği tim li ve yük sek ge lir li aile ler ara sın da
var lık gös te ren bir akım “proje çocuk” ye tiş tir mek. Ço cu ğun eği lim le ri ne, be ce ri le ri ne, mi za cı na ner dey se hiç
bak ma dan ona bek len ti ler yük le nir. Hem okul da ba şa rı lı ol ma sı hem de sanat ve spor fa ali yet le ri açı sın dan ye­
te nek le ri ni mü kem mel bir şe kil de ge liş tir me si bek le nir. Ya şam la rı nın her di li mi onlar daha dün ya ya gel me den
plan la nır. Hangi okula gi de cek le ri, kim ler le ar ka daş ola cak la rı, ders ça lış ma, uyuma, yeme, gi yin me, ar ka daş­
la rıy la gö rüş me sa at le ri onlar adına süper an ne­ba ba la rı ta ra fın dan be lir le nir. Bu ço cuk la ra eği tim, kon for, iyi
giyim, oyun cak lar ve her türlü imkân su nu lur. Ço cuk lar kurs tan kursa, et kin lik ten et kin li ğe koş tu ru lur lar. Her is­
te dik le ri alı nır ve ha ya tın en iyi im kân la rı na sahip olur lar. Ku sur suz gö rü nür ler, am ba laj la rı gü zel dir. Ço cuk la rı na
karşı gö rev le ri ni mü kem mel bir şe kil de yap tık la rı için an ne­ba ba la rı nın iç le ri ra hat tır. Bu ço cuk lar ha yat la rı nı
fa nus ta ya şa yan ba lık lar gibi dış dün ya dan ha ber siz sür dü rür ler ve ken di le ri ni yal nız ca ‘süper anne ve ba ba la rı’
ta ra fın dan onay lan ma ya adar lar. Aynen an ne­ba ba la rı gibi mut lu lu ğun güzel im kân la ra sahip ol mak la müm­
kün ol du ğu na ina nır ve bunun için çaba gös te rir ler. Ebe veyn le ri ta ra fın dan se vil me le ri nin sa de ce ve sa de ce
ba şa rı la rı nı devam et tir dik le ri sü re ce müm kün ol du ğu nu dü şü nür ler (ko şul lu sevgi). Fakat bir zaman gelir ki; iç
dün ya la rın da ko ca man bir boş luk his set me ye baş lar lar.

ÇOCUKLARIN EKSİKLİĞİNİ HİSSETTİKLERİ ŞEY NEDİR?

Proje ço cuk lar ken di le ri ni yal nız ca ‘süper anne ve ba ba la rı’ ta ra fın dan onay lan ma ya adar lar.
Mut lu lu ğun güzel im kân la ra sahip ol mak la müm kün ol du ğu na ina nır lar. Fakat bir zaman
gelir ki; iç dün ya la rın da ko ca man bir boş luk his set me ye baş lar lar.

Sevgi… Ko şul suz sevgi… Sahip ol duk la rın dan vaz ge çe­ Gö re vi miz ço cuk la rı mı za mü kem mel yaşam ko şul la­
bi lecek kadar güçlü bir ih ti yaç. Ko şul suz sevgi in sa nın rı sun mak de ğil dir. On la rın önüne ha zı rı koyma ye ri­
ken di siy le, baş ka la rıy la ve ha yat la ba rı şık ol ma sı için ne ha ya tın iyi ve kötü ta rafla rı nı de ne yim le me fır sa tı

bu denli önem li bir şey dir. Baş ka la rı nı sev mek ancak ver mek daha ge liş ti ri ci ola cak tır.
ken di ni ger çek ten sev mek le müm kün dür.
Ço cuk la rı mı za mut lu lu ğun, eli miz de olan lar la ye tin­
Öy ley se ebe veyn ler ola rak biz le re düşen görev ne? mek ve şük re de bil mek te gizli ol du ğu nu öğ re te lim.

Bı ra ka lım ço cuk la rı mız ço cuk luk la rı nı ya şa sın lar. Oy­ On la rı kendi ha yat la rı na ha zır la ya lım, ya şa ya ma dık la­
na sın lar, eğ len sin ler, ço cuk luk la rı na doy sun lar. Bu rı mı zı on la ra yük le yip pro je mi zi ger çek leş tir me ye ça­
dönem tek rar gel me yecek. lış ma ya lım. Son ola rak; ço cuk la rı mız bizim pro je miz
de ğil dir. Ebe veyn ola rak biz ler de on la rın sa hi bi değil
Ço cuk la rı mız la duy gu sal bağ ku ra lım, öz le ri ni se ve­ sa de ce ema net çi si yiz.
lim, içi miz den gel di ği gibi ola lım, on la rın iç le rin den
gel di ği gibi ol ma la rı na fır sat ta nı ya lım.

Ço cuk la rı mı zın fıt ra tı nı boz ma ya lım, on la rı özün den
uzak laş tır ma ya ça lış ma ya lım. Ba şa rı lı, ça lış kan, uslu
vs. olur san se vi lir sin, onay la nır sın me sa jı ver me ye lim.
“Seni ol du ğun gibi se vi yo rum ve ba şa rı lı, ah lak lı, din­
dar vs. ol du ğun zaman çok mutlu olu yo rum.” me sa jı
ve re lim.

Ço cu ğu mu za ih ti yaç duy ma dı ğı şeyi ver me ye lim.
İhti yaç du yul ma dan ve ri len şey ki şi yi is ra fa mey let ti rir
ve onu za man la mem nu ni yet siz bir hâle ge ti rir. Ki şi­
nin bazı yok sun luk la rı ya şa ma sı, kar şı laş tı ğı zor luk lar­
la baş ede bil me be ce ri si ni ge liş ti rir.

17 Ausgabe 40