Viyana’nın Papatyaları Facebook grubunu biraz yakından tanıyalım!

Brücke: Sanırım Viyana’nın Papatyaları grubunu Viyana’da Tanımayan kalmadı değil mi? Bu facebook grubunun kurucuları kimlerdir?

Ben Ebru Karademir, evliyim, 37 yaşındayım ve iki kız çocuk annesiyim. Şu an karenzde olduğum için çalışmıyorum. Zaten grup o kadar çok zamanımızı alıyor ki sanırım bu gidişle çalışmaya da fırsat bulamayacağım 🙂

Ben Nesli Acar. Ben de evliyim, 27 yaşındayım, iki yaşında bir kızım var. Benim mesleğim de eczacılık ama bebek beklediğim için şu an ben de çalışmıyorum.

Brücke: Aaaa ne güzel bir haber bu. Kızınıza bir kardeş geliyor demek, peki sır değilse bize söyleyebilir misiniz bir kız kardeş mi, erkek kardeş mi?

Nesli Acar: Kızıma can yoldaşı olacak, inşallah bir ömür birbirlerinin arkadaşı, sırdaşı olabilecekleri bir kız kardeş geliyor hayırlısıyla.

Brücke: Allah hepimizin evlatlarına uzun ömürler versin. Peki, nereden aklınıza geldi böyle bir grup kurmak. Siz Avusturya’daki ilk kadın grubusunuz değil mi?

Ebru Karademir: Evet biz ilk kadın grubuyuz. Biz bu grubu dertleşmek, yardımlaşmak amaçlı kurduk. Çoğu zaman herhangi bir konuda çevremizden yeterli ve sağlıklı bilgiye ulaşamıyoruz maalesef. İstedik ki biraz gırgır şamata, biraz eğlence, daha çok faydalı, bir araya gelip sohbet edebileceğimiz bir grup olsun.

Nesli Acar: Zaten Ebru abla böyle bir grubu düşünüyordu ama bir türlü adım atmamış.tık. 01.05.2015 akşamı „hadi kuralım“ deyip ilk adımı attık. İlk zamanlar sadece kendi çevremizden oluşan küçük bir gruptu. Zamanla bizi de şaşırtacak bir hızla büyüdü ve bugün 18.090 üyeye ulaştı grubumuz. Papatya ismi öyle bir hale geldi ki sokakta hiç tanışmadığı birine „papatya mısın?“ diye soruyor hanımlar ve ilginci de genelde „evet“ cevabı alıyorlar. Üyelerimiz arasında müthiş bir dayanışma ve sinerji oluştu.

Brücke: Maşallah Viyana’daki bütün kadınlar sizin grupta toplanmış anlaşılan 🙂 Peki, üyeleriniz sadece Avusturya’dan mı, farklı ülkelerden üyeleriniz de var mı?

Ebru Karademir: Üyelerimiz Avusturya’dan. Avusturya dışından üye kabul etmiyoruz. Ayrıca üye kabul ederken de belli kriterlerimiz var. Bu kriterlere uymayanları da kabul etmiyoruz.

Brücke: Bu arada facebook da arandığınızda da görünmüyor grubunuz. Bunun Özel bir sebebi var mı? Üye olmak isteyenler size nasıl ulaşıyor?

Nesli Acar: Bizim grubumuz önceleri kapalı gruptu. Üye sayımız arttıkça ilginç bir şekilde üyelik istekleri de çok arttı. İstek gönderen herkesi incelemeye kalksak akşama kadar başka bir iş yapamaz hale gelirdik herhalde. Grubumuzun gizli olması herkesin istek gönderememesi avantajını sağladı bize. Şu anda sadece grup üyelerimizden birinin önermesi ile üye alıyoruz ama onları da sıkı denetimden geçiriyoruz açıkçası.

Brücke: Papatya olmak zor diyorsunuz yani…

Nesli Acar: Evet çok kolay olduğunu söyleyemeyiz 🙂 Ama bu kadar sıkı denetim yapmasak grubumuzdaki bu kaliteyi ve huzuru korumamız da mümkün olmazdı değil mi?

Brücke: Biliyoruz ki Papatyalar sadece Facebook üzerinde paylaşımlar yapmıyor. Biraz da yardım ve bağış projelerinizden bahseder misiniz?

Ebru Karademir: 1. Yıl Kutlamamıza karar verdiğimizde bunun bir de hayra dönüşmesini istedik. İlk yardım dayanışmamıza da 1. yıl kutlamamızdan elde ettiğimiz bütün geliri bağışlamakla başlamış olduk.

Brücke: Peki ne tür bağışlar yaptınız şimdiye kadar?

Nesli Acar: İlk aklıma gelenleri sayıvereyim hemen. Lösev’e, Kızılay’a Gazze’ye el uzattık, onlarca su kuyusu açtık, zulme sessiz kalmayıp Arakan’a ulaştık, bayram oldu yetim giydirdik, Van’daki çocuklarımıza kırtasiye paketleri hazırladık, Şanlı Urfa’da bir okulda PAPATYALAR kütüphanesi, birkaç farklı hastanede lösemili evlatlarımız için oyun odaları, kış geldi çocuklarımız üşümesin diye bot-mont kampanyası, Viyana’da evsizlere çorba ve gıda dağıtımı, Şehit ailelerine yardım, her sene düzenlediğimiz ve ayrıca da geleneksel hale gelen Aşure günümüz var. Dilsiz küçük dostlarımızı da unutmadık tabii ki, İzmir’de sokak hayvanları için mama bağışı yaptık.

Brücke: Ne güzel bir fayda sağlamışsınız, ne büyük hayırlarda bulunmuşsunuz. Ne gurur verici hanımlarımızın bu tarz dayanışmaları organize edip dayanışma göstermesi. Peki, bunun dışında faaliyetleriniz de oluyor mu?

Ebru Karademir: Grubumuzun bir de hiç deşifre olmayan, sessiz sakin ama arı kovanı gibi işleyen arka planı var. O arka planda üyelerimiz için gerek Avusturya, gerekse Türkiye’de hukuki sorunları olan papatyalarımıza hukuk desteği, eşi, ailesi, evlatları ile psikolojik sorunlar yaşayan papatyalarımıza danışmanlık desteği, Almancasını geliştirmek isteyenler için Almanca kursumuz, yine Almancası yeterli olmayan çocuklar için Almanca destek kursu veriyoruz.

Brücke: Faaliyetlerinizin bu kısmını hiç duymamıştık. Demek buz dağının bir de görünmeyen yüzü var ha?

Ebru Karademir: Evet, üstelik o görünmeyen yüz çok da aktif ve yoğun çalışıyor. Biz işin o kısmını biraz sessiz sakin ve gizlilik içerisinde kotarıyoruz açıkçası. Şimdiye kadar yüzlerce papatyamıza ve ailelerine farklı konularda destek olabilme şansımız oldu çok şükür.

Brücke: Kadınlarımızın bu kadar aktif ve dayanışma içinde olduğunu görmek çok güzel ve gurur verici. Peki, sizler dışında adminleriniz var mıdır? Biraz da onlardan bahsetsek.

Nesli Acar: Evet 3 adminimiz daha var. En büyüğümüz Gül Ablamız grubumuzun sevgi pıtırcığı. Şimdiye kadar ne sesini yükselttiğini ne de sinirlendiğini gören olmamıştır sanırım. Çok sakin yapılı, pozitif enerji yüklüdür kendisi. Ayrıca grubumuzun gönüllü Almanca öğretmeni. Almancası yetersiz papatyalarımıza haftada 2 gün gönüllü Almanca dersi veriyor. Azime ise adı gibi azmin ve dirayetin timsali adminimiz. 4 güzel evlat annesi, pratik, çalışkan, çok güçlü ve sorunlar karşısında asla yılmayan atom karıncamız bizim.

Bir de Gülüz var, deli dolu adminimiz. İçi dışı bir, her zaman neşeli ve eğlenceli. Grubumuzun canlı yayın kraliçesi.

Brücke: Ne güzel, 5 papatya bir arada kocaman bir papatya ailesini yönetip faydalı faaliyetlerde bulunuyorsunuz. Bize zaman ayırıp röportaj yaptığınız için çok teşekkür ederiz. Dergimizin içinde bir papatya esintisi görmekten ve hissetmekten okuyucularımızın da ayrıca mutlu olacağını biliyoruz.